Ο καθένας μας περνάει το στάδιο του πένθους διαφορετικά και αυτό μπορεί να είναι κάτι δύσκολο για τα ζευγάρια που χάνουν το μωρό τους. Οι περισσότερες σχέσεις δέχονται πιέσεις όταν υπάρξει απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και η ανείπωτη θλίψη που επέρχεται μετά τον θάνατο ενός παιδιού μπορεί είτε να διχάσει τα ζευγάρια είτε να τα φέρει ακόμα πιο κοντά.
Θρηνούμε διαφορετικά
Μπορεί εξαιτίας της δικής σας θλίψης να μην μπορείτε να δείτε τον πόνο του συντρόφου σας, ειδικά αν εσείς διαχειρίζεστε τη θλίψη με διαφορετικό τρόπο. Ο/Η σύντροφός σας μπορεί να θέλει να επιστρέψει στην εργασία του/της, ενώ εσείς να μην μπορείτε καν να σηκωθείτε από το κρεβάτι. Εσείς μπορεί να κλαίτε συνέχεια, ενώ ο/η σύντροφός σας μετά βίας να έχει έστω δακρύσει. Αυτές οι διαφορετικές σωματικές και συναισθηματικές αντιδράσεις μπορεί να προκαλέσουν τεράστια ένταση.
Μερικές μητέρες δυσκολεύονται να διαχειριστούν το γεγονός ότι ο σύντροφός τους δεν κλαίει ή ότι δεν τον βλέπουν να έχει εμφανή στεναχώρια. Εύκολα κάτι τέτοιο μπορεί να παρερμηνευτεί ως απουσία ενδιαφέροντος ή συναισθημάτων. Προσπαθήστε να σεβαστείτε αυτές τις διαφορές και να μην τις αφήνετε να σας επηρεάζουν πάρα πολύ.
Από την άλλη, μερικές γυναίκες μπορεί να ενοχλούνται βλέποντας τον σύντροφό τους να δακρύζει ή να κλαίει ανεξέλεγκτα, αν αυτό είναι κάτι που οι ίδιες δεν έκαναν ποτέ στο παρελθόν.
Όλα τα παραπάνω είναι φυσιολογικά, αν και είναι απλώς η αρχή. Να θυμάστε να φέρεστε στον άλλον με ευγένεια και να μην έχετε ποτέ μεγάλες προσδοκίες. Το πιο βασικό είναι η επικοινωνία, ακόμα κι αν αυτό σας κάνει να νιώθετε άβολα.
«Αν κάποιος από εσάς έχει ανάγκη να μιλήσει περισσότερο από τον άλλο, μιλήστε στους φίλους σας. Μερικές μέρες θα είναι πιο δύσκολες, αλλά κάποιες μέρες θα είναι πιο εύκολες». Lucy, η οποία έχασε τον γιο της Jude στις 41 εβδομάδες
«Ο σύζυγός μου αισθάνθηκε την ανάγκη να είναι δυνατός για μένα και σκέφτηκε ότι ήταν σημαντικό να με ενθαρρύνει να το αντιμετωπίσω προσπαθώντας να επικεντρωθώ στο μέλλον και να συνεχίσω. Μου ήταν δύσκολο να το δω ως πένθος. Τελικά, αφού φτάσαμε τον γάμο μας στο χείλος του γκρεμού, μπορέσαμε να βρούμε έναν τρόπο να κατανοήσουμε περισσότερο τον τρόπο με τον οποίο πενθεί ο καθένας μας και να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλον για να γίνουμε πιο δυνατοί ως ζευγάρι». Sarah, η οποία έχασε τον γιο της Tristan στις 38 εβδομάδες
«Πήγα στο κουτί αναμνήσεων του γιου μου περίπου έναν μήνα μετά το θάνατό του και παρατήρησα ότι τα πράγματα είχαν μετακινηθεί. Ήμουν αναστατωμένη, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι το είχε κάνει ο άντρας μου. Δεν ήταν το κουτί αναμνήσεων του γιου ΜΟΥ, ήταν το κουτί αναμνήσεων του γιου ΜΑΣ. Μου έδειξε ότι πονούσε κι αυτός και ότι ήμασταν στην ίδια κατάσταση. Μου άνοιξε το μυαλό μου για να καταλάβω τα συναισθήματά του». Lucy, η οποία έχασε τον γιο της Jude στις 41 εβδομάδες
Επιστροφή στην εργασία
Συνήθως ο πατέρας επιστρέφει στην εργασία πρώτος. Η περίοδος αυτή είναι συχνά δύσκολη, τόσο για τη μητέρα όσο και για τον πατέρα. Μπορεί να αισθάνεστε εγκαταλελειμμένες και ότι ο σύντροφός σας έχει «προχωρήσει» και έχει ξεχάσει το μωρό.
Ο σύντροφός σας μπορεί να νιώθει ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το επιπλέον άγχος της εργασίας, αλλά και ότι δεν έχει άλλη επιλογή. Μπορεί να δυσανασχετεί με τον χρόνο εκτός εργασίας που σας παραχωρήθηκε για να πενθήσετε.
Θα υπάρξουν καλύτερες μέρες και μπορεί να είναι δύσκολο να δείτε τον σύντροφό σας να επιστρέφει στην εργασία του και να συνεχίζει κανονικά.
Μπορεί η ζωή να συνεχίζεται και να πρέπει να επιστρέψετε στην ομαλή σας καθημερινότητα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σταματάει και το πένθος. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας και πενθήστε τα Σαββατοκύριακα και τα βράδια.
«Στην κηδεία της Rhianna, στηριζόμουν ολόκληρη πάνω στον κύριο L. Δεν σκέφτηκα σε ποιον στηριζόταν αυτός. Πέθανε και η δικιά του κόρη. Σκούπισε τα δικά του δάκρυα για να αφήσει τα δικά μου να τρέξουν. Στάθηκε όρθιος για να μην πέσω εγώ. Άφησε το χαμόγελό του να ανθίσει, ενώ το δικό μου πέθαινε. Ενημέρωνε τον κόσμο, όταν εγώ δεν είχα τίποτα να πω… Με βοήθησε να συνεχίσω, φροντίζοντας να είμαι αρκετά δυνατή. Αρκετά δυνατός για κάθε στιγμή, κάθε ώρα, κάθε μέρα. Ποτέ δεν ζήτησε βοήθεια. Όμως πέθανε και η δικιά του κόρη. Πέθανε και το δικό του μωρό. Έχασε και εκείνος το μωρό του. Όχι μόνο εγώ. Η καρδιά του ήταν και είναι ραγισμένη. Έτσι, αν υπάρχει κάποια συμβουλή που μπορώ να δώσω σε όποιον έχει κάποιον φίλο ή μέλος της οικογένειας που έχει χάσει το μωρό του, είναι ένα πράγμα, και μόνο ένα πράγμα… Μην ξεχνάτε τους μπαμπάδες, έχασαν και εκείνοι το μωρό τους». Kerry, η οποία έχασε το μωρό της Rhianna Lily στις 28 εβδομάδες
Σεξ και οικειότητα
Οπωσδήποτε, η οικειότητα είναι κάτι δύσκολο ανά πάσα στιγμή, και το να μπορείτε να «διαβάζετε» κάποιον είναι μια δεξιότητα. Μετά την απώλεια ενός παιδιού η ικανότητα να διαβάζετε ο ένας τις διαθέσεις του άλλου μπορεί να γίνει πολύ πιο δύσκολο, καθώς μπορεί μεν να λαχταράτε για παρηγοριά, όχι όμως για σεξ. Ωστόσο, αυτά τα συναισθήματα θα επανέλθουν. Να είστε ευγενικοί μεταξύ σας.
Τα σεξουαλικά προβλήματα δεν είναι κάτι ασυνήθιστο στη σχέση τους πρώτους μήνες. Και πάλι, ο καθένας είναι διαφορετικός. Ο ένας από τους δυο σας μπορεί να έχει ισχυρή επιθυμία για σεξ, ως μέσο παρηγοριάς και ένδειξη αγάπης για τον σύντροφό του, ενώ ο άλλος μπορεί να μην έχει καμία όρεξη.
Προσπαθήστε να μιλήσετε για τα συναισθήματά σας. Το πένθος συνδέεται συνήθως με ένα συναίσθημα κατάθλιψης, που ελαττώνει τη σεξουαλική επιθυμία για λίγο. Μπορεί να επιστρέψει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές για εσάς.
Το σεξ και η εγκυμοσύνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Μπορεί να αισθάνεστε τρομοκρατημένη στη σκέψη ότι μπορεί να μείνετε ξανά έγκυος. Ομοίως, το σεξ μπορεί να γίνεται πολύ μηχανικά επειδή θέλετε να μείνετε έγκυος όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Να είστε ενήμεροι για αυτές τις πιθανότητες και να είστε ανοιχτοί και ειλικρινείς.
Το σεξ μετά από κάθε εγκυμοσύνη, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμά της, είναι διαφορετικό. Το σώμα της γυναίκας αλλάζει και θα πρέπει να αναρρώσετε από τις φυσικές επιπτώσεις της εγκυμοσύνης και του τοκετού.
Αν, μετά από μερικούς μήνες, δείτε ότι τα προβλήματα μεταξύ σας δεν επιλύονται, ζητήστε βοήθεια. Ορισμένα ζευγάρια έχουν ωφεληθεί παρά πολύ από μερικές συνεδρίες με κάποιον επαγγελματία σύμβουλο.
Να είστε ευγενικοί μεταξύ σας
Το πιο σημαντικό είναι να είστε ευγενικοί και υπομονετικοί. Προσπαθήστε να καταλάβετε ότι ο σύντροφός σας δεν είναι σαν εσάς και ότι, παρόλο που και οι δυο πενθείτε, θα το εκφράσετε με διαφορετικούς τρόπους.
Δοκιμάστε να συζητήσετε με ανθρώπους εκτός της σχέσης σας, ώστε να μπορούν να σας προσφέρουν υποστήριξη, ίσως με διαφορετικούς τρόπους.
Μια από τις υποστηρίκτριές μας χρησιμοποίησε το ιστολόγιό της ως μέσο για να εκφράσει ορισμένα από τα συναισθήματά της. Έτσι κατάφερε να δείχνει αναρτήσεις στον σύντροφό της, χωρίς να εκφράζει μερικά από τα πιο δύσκολα συναισθήματά της και να του δώσει τον χρόνο και τον χώρο για να καταλάβει πώς αισθανόταν, πριν αντιδράσει. Αυτό τους βοήθησε πολύ. Μερικές φορές το μόνο που έχετε ανάγκη να κάνετε είναι να μιλήσετε και να εκφράσετε τα συναισθήματά σας σε κάποιον, ο οποίος απλά να σας ακούσει και να μην προσπαθήσει να διορθώσει το πρόβλημα.
Κατά την αρχική περίοδο μετά την κηδεία και τον χαμό, μην ξεχάσετε να συνεχίσετε να είστε ευγενικοί και επιεικείς. Η θλίψη δεν θα φύγει, και δείχνοντας υπομονή και κατανόηση μεταξύ σας θα έρθετε πιο κοντά, αντί να την αφήσετε να σας χωρίσει.
«Η καλύτερη συμβουλή που μας έδωσε από πολύ νωρίς η μαία περιγεννητικού πένθους που μας βοήθησε ήταν να είμαστε ευγενικοί μεταξύ μας. Και νομίζω ότι αυτό μας βοήθησε πραγματικά να αντέξουμε. Πενθήσαμε με διαφορετικό τρόπο ο καθένας και συχνά βλέπαμε ότι όταν ο ένας αισθανόταν πολύ λυπημένος, ο άλλος αισθανόταν λίγο πιο δυνατός εκείνη την ημέρα». Kathryn, η οποία έχασε τον γιο της Arthur στις 36 εβδομάδες (απόσπασμα κατόπιν αδείας από το βιβλίο, «Life After Stillbirth» της Sarah Smith)
Επιπλέον στήριξη
Αν μετά από λίγο δυσκολεύεστε να κατανοήσετε ο ένας τον άλλον και να επιλύσετε τυχόν εντάσεις, δοκιμάστε να το συζητήσετε με έναν επαγγελματία.
Η “Μέριμνα” μπορεί να σας βοηθήσει. Μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα: https://merimna.org.gr/