Ορισμοί και ιατρικοί όροι σχετικά με τον εμβρυϊκό θάνατο

Εδώ θα βρείτε κοινούς ιατρικούς όρους που σχετίζονται 
με τον εμβρυϊκό θάνατο.

Αναισθησιολόγος
Οι αναισθησιολόγοι είναι γιατροί που ειδικεύονται στην ανακούφιση του πόνου. Μπορούν να χορηγήσουν επισκληρίδιο, ραχιαία ή γενική αναισθησία, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο.

Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (γνωστό και ως σύνδρομο του Hughes ή ΑΦΣ)
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο είναι μια πάθηση κατά την οποία το αίμα δημιουργεί θρομβώσεις, εμποδίζοντας τη σωστή ανάπτυξη του πλακούντα.

Αποβολή
Αποβολή είναι η απώλεια του εμβρύου πριν από τις 24 εβδομάδες κύησης. Η πρώιμη αποβολή συμβαίνει στις πρώτες 12 εβδομάδες της εγκυμοσύνης, ενώ η όψιμη μεταξύ της 14ης και της 24ης εβδομάδας.

Αποκόλληση πλακούντα
Αποκόλληση πλακούντα συμβαίνει όταν ο πλακούντας αρχίζει να αποκολλάται από το εσωτερικό του τοιχώματος της μήτρας πριν από τη γέννηση του βρέφους. Αποτελεί επείγον περιστατικό, καθώς το μωρό σας χρειάζεται τον πλακούντα για να συνεχίσει να αναπτύσσεται και να παραμείνει υγιές.

Διαταραχή μετατραυματικού στρες
Η διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) είναι μια ψυχική πάθηση που εμφανίζεται σε ανθρώπους που έχουν υποστεί βαρύ συναισθηματικό τραύμα.

Εμβρυϊκές κινήσεις
Πρόκειται για τις κινήσεις ενός εμβρύου μέσα στη μήτρα της μητέρας του. Ορισμένες φορές οι μητέρες τις αντιλαμβάνονται στην αρχή σαν φτερουγίσματα και αργότερα, όταν το βρέφος μεγαλώνει, σαν μικρά λικνίσματα ή κλωτσιές. Η μειωμένη κινητικότητα μπορεί να αποτελέσει την πρώτη ένδειξη επιπλοκής και θα πρέπει να αναφερθεί πάραυτα στο νοσοκομείο.

Εμβρυϊκός θάνατος κατά τη διάρκεια της γέννας
Ο εμβρυϊκός θάνατος κατά τη διάρκεια της γέννας αναφέρεται στην περίπτωση που το μωρό πεθαίνει αφού ξεκινήσει ο τοκετός.

Εμβρυϊκός θάνατος πριν από τη γέννα
Ο εμβρυϊκός θάνατος πριν από τη γέννα αναφέρεται στην περίπτωση που το μωρό πεθαίνει στη μήτρα πριν ξεκινήσει ο τοκετός.

Ενδοηπατική χολόσταση της κύησης (ICP) ή μαιευτική χολόσταση (OC)
Η μαιευτική χολόσταση είναι πάθηση του ήπατος που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της κύησης και προκαλείται από συσσώρευση χολικών οξέων και άλλων ουσιών στο συκώτι, τα οποία μετά μεταφέρονται στο αίμα της μητέρας.

Εμβρυϊκή καθυστέρηση της ανάπτυξης (FGR) ή ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξης (IUGR)
Η περίπτωση στην οποία η ανάπτυξη ενός μωρού στη μήτρα καθυστερεί ή έχει σταματήσει, ονομάζεται εμβρυϊκή καθυστέρηση της ανάπτυξης (FGR). Η FGR μπορεί να θέσει τα βρέφη σε κίνδυνο εμβρυϊκού θανάτου και αν εντοπιστεί σύντομα, υπάρχει πιθανότητα θεραπείας. Διαβάστε περισσότερα για την FGR.

Προεκλαμψία
Η προεκλαμψία είναι μια πάθηση που επηρεάζει τις εγκύους, συνήθως μετά την 20ή εβδομάδα. Η αυξημένη αρτηριακή πίεση (υπέρταση) σε συνδυασμό με την παρουσία πρωτεΐνης στα ούρα (πρωτεϊνουρία) μπορεί να προκαλέσουν διάφορα συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους, ναυτία, οίδημα ή προβλήματα στην όραση.

Πρόπτωση ομφάλιου λώρου
Η πρόπτωση ομφάλιου λώρου συμβαίνει όταν ο ομφάλιος λώρος περάσει μέσα από τον τράχηλο πριν από το μωρό. Πρόκειται για σοβαρή επιπλοκή, αφού μπορεί να παγιδευτεί μαζί με το σώμα του μωρού καθώς περνούν τη γεννητική οδό, μειώνοντας έτσι τη λήψη οξυγόνου στο μωρό.

Στρεπτόκοκκος ομάδας Β (GBS)
Ο Στρεπτόκοκκος ομάδας Β είναι βακτήριο που προκαλεί σοβαρές ασθένειες σε ανθρώπους όλων των ηλικιών. Στα νεογέννητα μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρός, μπορεί όμως να αποφευχθεί με τη χορήγηση αντιβιοτικών στη μητέρα κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Τράχηλος
Ο τράχηλος αποτελεί το πέρασμα που ξεκινάει από το τέλος της μήτρας και οδηγεί στον κόλπο. Φυσιολογικά, ο τράχηλος είναι κλειστός και πολύ στενός. Όταν γεννάτε, ο τράχηλος ανοίγει για να επιτρέψει την έξοδο του μωρού μέσω του κόλπου.

Χρωμοσωμικές ανωμαλίες
Αν το μωρό έχει υπερβολικό ή πολύ ελάχιστο αριθμό χρωμοσωμάτων, δεν θα αναπτυχθεί σωστά στη μήτρα. Θεωρείται ότι οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες αποτελούν πιθανό αίτιο της πρόωρης αποβολής (πριν από τις 12 εβδομάδες).

Νεκροψία – Νεκροτομή μετά τον εμβρυϊκό θάνατο

Πληροφορίες και υποστήριξη για τις νεκροψίες-νεκροτομές στα θνησιγενή βρέφη

Νεκροψία-Νεκροτομή είναι η εξέταση του σώματος του μωρού σας, ώστε να γίνουν γνωστά τα αίτια θανάτου. Λίγο μετά τη γέννηση του μωρού σας θα ερωτηθείτε αν θέλετε να γίνει νεκροψία-νεκροτομή.

Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις η νεκροψία-νεκροτομή στα θνησιγενή βρέφη δεν δείχνει την αιτία του θανάτου, οπότε ακόμη και μετά την εν λόγω εξέταση μπορεί να μη μάθετε την αιτία θανάτου του μωρού σας. Μπορεί όμως να σας βοηθήσει να μάθετε τι δεν προκάλεσε τον θάνατο του μωρού.

Οι νεκροψίες-νεκροτομές επιτρέπουν επίσης στους ερευνητές να συγκεντρώσουν στοιχεία αναφορικά με τις αιτίες της θνησιγένειας, με σκοπό την αποφυγή περισσότερων θανάτων στο μέλλον.

Οι νεκροψίες-νεκροτομές εκτελούνται πάντα με σεβασμό στο βρέφος. Οι τομές διατηρούνται όσο το δυνατόν μικρότερες και το πρόσωπο, τα χέρια, τα πόδια, οι παλάμες και τα πέλματα παραμένουν συνήθως άθικτα. Είναι σχεδόν απίθανο να δείτε σημάδια της νεκροτομής, όταν το σώμα του μωρού είναι προσεκτικά καλυμμένο με τα ρούχα, κάποιο καπέλο ή κουβέρτα.

Παρόλο που οι νεκροψίες-νεκροτομές αποτελούν τον «χρυσό κανόνα» της έρευνας και συχνά αποκαλύπτουν σημαντικές πληροφορίες, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι διερεύνησης των εμβρυϊκών θανάτων, όπως:
• μη επεμβατικές εξετάσεις – κλινικές εξετάσεις ή μαγνητική τομογραφία.
• ελάχιστα επεμβατικές εξετάσεις – εξετάσεις αίματος της μητέρας και του πατέρα και ιστολογική εξέταση του πλακούντα.

Ποιος εκτελεί τη νεκροψία-νεκροτομή;
Η νεκροψία-νεκροτομή διενεργείται από έναν περιγεννητικό ή παιδιατρικό παθολογοανατόμο, ο οποίος ειδικεύεται στον προσδιορισμό των συνθηκών θανάτου στα μωρά.

Η μαία ή ο γιατρός σας θα σας ρωτήσουν αν συναινείτε στη διεξαγωγή νεκροψίας-νεκροτομής. Νομικά, δεν μπορεί να διεξαχθεί χωρίς τη γραπτή σας συναίνεση, εκτός αν δώσει σχετική εντολή ο ιατροδικαστής ή ο εισαγγελέας.